حوزه علمیه زینبیه(س) سراوان

در كوفه، شخصى بنام «نجاشى» از سرشناسهاى قبيله يمانيه، و از شاعران متشخص و معروف بود، وى در ماه رمضان شراب خورد، و حتى رعايت قداست ماه رمضان را نكرد، او را به دادگاه اميرمؤمنان على (عليه السلام) ) آوردند، و پس از اثبات شرابخوارى او، امام (عليه السلام) دستور داد، هشتاد تازيانه به او زدند، سپس دستور داد او را يك شب زندانى كردند، فرداى آن روز به دستور على (عليه السلام) او را احضار كردند، و حضرت بيست تازيانه ديگر به او زد.
او پرسيد: ديروز حد شرابخورى را بر من جارى كردى، پس اين بيست تازيانه براى چيست ؟!
امام فرمود: هذا لتجريك على شرب الخمر فى شهر رمضان .اين بيست تازيانه، به خاطر آن بود كه تو حرمت و قداست ماه رمضان را با گستاخى خود، شكستي.
بعد از اين جريان، اين موضوع براى طايفه او« يمانيه»، گران آمد، آنها سخت ناراحت و خشمگين شدند، طارق بن عبداللّه، (از طرف آنها) به حضور على (عليه السلام) آمد، و سخنانى گفت كه خلاصه اش اين است :من گمان نمى كردم كه شما بين افراد، فرق نگذارى، و بر شخصيتى برازنده و زبردست، مانند نجاشى نيز، حد جارى شود، و او را شلاق بزنى، ودر نتيجه دلهايي را جريحه دار كنى، و امور ما را پراكنده سازى و ما را به جاده اى بكشانى كه جاده گمراهى و آتش دوزخ است .«امام على عليه السلام به او فرمود:» و انه لكبيرة الا على الخاشعين بقره/45.اشاره به اينكه اجراى فرمان خدا، سخت و دشوار است، جز براى آنانكه، تسليم فرمان خدا هستند.
سپس فرمود: آيا نجاشى جز يك فردى از مسلمين بود، و او حرمت و حدود اسلام را ناديده گرفت، و هتك حرمت كرد، و ما حد الهى را بر او جارى كرديم، كه كفاره گناه او است، و خداوند مى فرمايد:
«ولا يجرمنكم شنان قوم على الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوى .مائده/8
دشمنى با قومى، نبايد باعث بى عدالتى شما شود، عدالت را رعايت كنيد كه به پرهيزگارى نزديك است ».
عبداللّه در برابر قاطعيت على (عليه السلام) نتوانست چيزى بگويد، و رفت، و شبانه با نجاشى، از كوفه گريختند، و به سوى شام روانه شده و به معاويه پيوستند.