حوزه علمیه زینبیه(س) سراوان

اللهم صل علی محمد وآل محمد

مستمند وثروتمند

15 شهریور 1390 توسط زینبیه سراوان

cument> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> alse” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

alse" UnhideWhenUsed="false"…" data-path="../../plugins/share_plugin/img/">
مطلب قبلی
مطلب بعدی
 1 نظر

موضوعات: احکام, اخلاق لینک ثابت

نظر از: پشتیبانی 2 کوثر بلاگ [عضو] 

رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله طبق معمول در مجلس خود نشسته بود. ياران گرداگرد حضرتش حلقه زده او را مانند نگين انگشتر در ميان گرفته بودند. در اين بين يكى از مسلمانان- كه مرد فقير ژنده پوشى بود- از در رسيد و طبق سنت اسلامى- كه هركس در هر مقامى هست، همينكه وارد مجلسى مى‏شود بايد ببيند هر كجا جاى خالى هست همان جا بنشيند و يك نقطه مخصوص را به عنوان اينكه شأن من چنين اقتضا مى‏كند در نظر نگيرد- آن مرد به اطراف متوجه شد، در نقطه‏اى جايى خالى يافت، رفت و آنجا نشست. از قضا پهلوى مرد متعين و ثروتمندى قرار گرفت. مرد ثروتمند جامه‏هاى خود را جمع كرد و خودش را به كنارى كشيد. رسول اكرم كه مراقب رفتار او بود به او رو كرد و گفت:
«ترسيدى كه چيزى از فقر او به تو بچسبد؟!».
- نه يا رسول اللَّه!.
- ترسيدى كه چيزى از ثروت تو به او سرايت كند؟.
- نه يا رسول اللَّه!.
- ترسيدى كه جامه هايت كثيف و آلوده شود؟.
- نه يا رسول اللَّه!
- پس چرا پهلو تهى كردى و خودت را به كنارى كشيدى؟.
- اعتراف مى‏كنم كه اشتباهى مرتكب شدم و خطا كردم. اكنون به جبران اين خطا و به كفاره اين گناه حاضرم نيمى از دارايى خودم را به اين برادر مسلمان خود كه درباره‏اش مرتكب اشتباهى شدم ببخشم.
مرد ژنده پوش: «ولى من حاضر نيستم بپذيرم.».
جمعيت: چرا؟.
- چون مى‏ترسم روزى مرا هم غرور بگيرد و با يك برادر مسلمان خود آنچنان رفتارى بكنم كه امروز اين شخص با من كرد .


1390/06/15 @ 10:37


فرم در حال بارگذاری ...